ஒரு வார கால இடைவெளியில் நான்

சுமார் ஒரு வார காலத்திற்கு மேலான நாட்களாக வலையுலக பக்கம் வராமல் இருந்து விட்டேன் . பதிவுலக நண்பர்களை விட்டு விலகி சென்றோமோ என்ற ஏக்கம் மனதிலே ஓடி கொண்டிருந்தது . ஒரு வார கால இடைவெளியில் வாழ்கையில் ஏதோ இழந்த ஒரு பிரம்மை .

எப்படி தான் சொந்த ஊருக்கு வந்த சுகம் ஒரு புறம் இருந்தாலும் இணைய பக்கம் வராத ஏக்கம் இப்போது தான் கொஞ்சம் குறைகிறது . கடந்த வெள்ளி கிழமை மாலைதீவிலிருந்து இந்தியாவிற்கு வந்திருந்தாலும் . வரும் முன்னால் இரண்டு மூன்று நாட்களாக இந்தியாவிற்கு வருவதற்கான ஆயத்த பணிகளில் கவனம் செலுத்தியமையாலும் அப்படியே இரண்டு மூன்று நாட்களை தவற விட்டேன் .

நண்பர்களிடம் தினமும் பேசுகிறோமோ இல்லையோ பதிவுகள் தினமும் போடுகிறோமோ இல்லையோ . இணைய பக்கம் வந்து நண்பர்களின் பதிவுகளை படித்து பிடித்திருந்தால் பின்னூட்டமிட்டு வருவது ஒரு வகையில் இனிமையானது என்பது கூட இப்போது தான் தெரிகிறது எனக்கு .

ஒவ்வெரு நாழும் வேண்டாம் ஒவ்வெரு மணி நேரமும் கடந்து போகும் போது எண்ணற்ற செயல்கள் கடந்து போகின்றன . ஆனால் இப்போதோ ஒரு வாரம் கடந்து போய் விட்டது . என்னவெல்லாமோ கடந்து போயிருக்கும் பதிவுலகத்தில் . ஒரு வார பதிவுலகத்தை தவற விட்டேன் . பல மாதங்களுக்கு பிறகு சொந்த ஊரில் பக்கத்து வீட்டு திருமணங்கள் நண்பர்களின் திருமணங்களில் பங்கேற்பது ஒரு வகையான மகிழ்ச்சி . வெளியிடங்களுக்கு செல்லும் போது நாம் இழந்தவற்றை இப்போது அனுபவிப்பதில் ஒரு வித மகிழ்ச்சி .

வாழ்கையே இப்படி நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது ஒன்றை இழந்து தான் இன்னொன்றை பெற முடியும் நான் மட்டும் விதி விலக்கா . ................. Tweet